DÖNJA

Dönja kop
Donja op de hei
Donja spring
Donja op haar favorite plekje

Dönja naast de boerderij… …haar favoriete plekje!

In Memoriam / 14 May 1995 – 25 March 2008

DÖNJA

Dönja, een vrolijke “pop” ik noemde haar altijd Donnypop. Waarom weet ik eigenlijk niet, misschien omdat ze zo’n stille was als een pop die er wel is maar die je nooit hoort. Had je weinig tijd voor haar was het okay en kreeg ze alle aandacht was ze even happy. Dönja vermaakte zich hoe dan ook tijd of geen tijd en op de hei was ze helemaal in haar element, maakte haar eigen wandeling en kreeg daarom al snel de bijnaam “Remi” maar zodra we bij de auto waren dan zag je haar vanzelf.

25.02.2008 De ademhaling van haar liet al een tijdje te wensen over, voor een hond van bijna 13 jaar redelijk normaal maar we vonden dat het steeds erger werd wat ons deed besluiten haar nogmaals te laten onderzoeken. Een opgezette schildklier met aan de rechterkant een bult was de uitslag. Medicijnen zorgde ervoor dat de druk minder werd maar de bult verdween niet en de schildklier bleef fors. Zolang dit stabiel zou blijven, ze nog trek had en de wandelingen haar plezier deden hoefde we ons geen zorgen te maken.

25.03.2008 Een heerlijke wandeling deze ochtend in de sneeuw gaf ons geen enkel vermoeden dat we in de avond afscheid van haar moesten nemen. Ze liet haar maaltijd staan en de hele ochtend was ze onrustig. Haar ademhaling werd luider, slikken ging nauwelijks en een stukje kaas sloeg ze zelfs af. Ik merkte aan haar ademen dat ze het zwaar begon te krijgen ook al wilde ze nog heel graag, een dubbel gevoel kun je wel zeggen! Na overleg met de dierenarts besloten geen enkel risico te lopen dat er echt geen ruimte meer zou zijn om aan lucht te komen en ze uiteindelijk op een vreselijke manier zou sterven. Om 19.30 uur hebben we met alle honden om haar heen rustig afscheid van haar kunnen nemen en is Dönja aan haar laatste ‘wandeling’ begonnen.

Lieve Donnypop

Eentje uit duizenden past jou zeker,
eigenlijk verdien jij de grootste beker.
Je vroeg nooit iets en was zeer tevreden.
Dönja, gelukkig heb je niet geleden.

Tijdens de wandeling ging jij altijd lekker alleen aan de zwier
vandaar dat je ook de naam “Remi” droeg.
Wanneer ik ’s avonds rustig ging zitten kwam je voor je knuffelkwartier,
dit was het enige wat je van me vroeg.

Samen hebben we vele ups en downs meegemaakt,
vandaar dat dit afscheid mij misschien zo diep raakt.
Afgedankt met 2,5 jaar,
11 mooie jaren heb je aan mij gegeven,
dankbaar voor wie je was en wat we samen mochten beleven,
een waardig afscheid want meid… …je was nu echt klaar.

Dönja ren vrij en geef Lars een enorme knuffel van mij!

Contact Us

We're not around right now. But you can send us an email and we'll get back to you, asap.

Niet leesbaar? Vervang tekst captcha txt

Voer zoekwoorden in en druk op enter om te zoeken